Merhabalar.
Kitabı daha yeni bitirmişken, düşüncelerim ve duygularım tazeyken yazayım dedim. Başlıyorum.
Başkasını Seviyorum adlı kitabı geniş bir kitap alışverişimde sepetime atmıştım. Konusu ilginç gelmişti. Şu anda fark ediyorum ki düşündüğümden biraz farklı bir kitapla karşılaşmışım.
Konusu, yukarıda yazıldığı gibi, kitap da iki bölümden oluşuyor. Bir büyük bölüm ve bir sonuç bölümü. Günlük yazılır gibi yazılmış, anlatım Yavuz'un ağzından. Ne düşünüyorsa biliyorsunuz yani.
Ana karakterimiz Yavuz, mevki sahibi biri, Hande ile evli, hali vakti yerinde. Kitapla alakalı olarak çok da anlatabileceğim bir şey yok. Ne anlatsam detaya giriyor çünkü. Karakter fazlasıyla sinir bozan biri fakat, onu söyleyebilirim sanırım. Oldum olası düz düşünüp yanlış kararlar alan yahut da bencil olan karakterleri sevmemişimdir, sevememişimdir. Yavuz da öyle biri. Fazlasıyla bencil, mutsuz, kadir kıymet bilmez bir karakter. Bu da geçmişindeki ilişkilerinde yaşadığı ihanetlerden kaynaklı olarak gösteriliyor. Gerçek bir karakter, içimizden biri belki de.
Hande ve Aylin ile olan ilişkisinin haricinde geçmişiyle alakalı, geçmişinde yaşadığı ilişkiler ile alakalı da bilgi sahibi oluyor, okuma şansına erişiyorsunuz. Kitabı okurken karaktere fazlasıyla sinir olabilir, "Bu kadar pislik olunur mu?" diye de düşünebilirsiniz. Gerçek bir karakter, gerçek bir olay örgüsü arıyorsanız güzel bir kitap.
Puanım 2/5.
Bir de küçük bir alıntı bırakayım buraya:
"İlk tanıştığımızda böyle değildin" cümlesini, âdeta bir kartvizit gibi üzerimde taşıyordum.Hiçbiri, "Acaba onu ben mi bu hale getirdim?" diye düşünmek zahmetine girmiyordu. Kendimce, her seferinde haklıydım. Ama hayatıma yön verenlerin listesini, neler yaşadığımızı düşündüm mü şüpheye düşüyordum; kim haklıydı?
Hayatıma giren kadınlar mı, ben mi?Esen kalın, hoşça kalın.
0 comments :